معرفی و نقد کامل فیلم Hereafter 2010
.
همه چيز درباره حاشيه و متن Hereafter «زندگي پس از مرگ»آخرین ساخته کارگردان موفق و مطرح سینما هالیوود كلينت ايستوود

كارگردان: كلينت ايستوود،
فيلم‌نامه: پيتر مورگن، مدير
فيلم‌برداري: تام اِسترن، تدوين: جوئل كاكس و گري روچ،
موسيقي: كلينت ايستوود،
بازيگران:‌ مت ديمن (جرج لانِگِن)، سِسيل دي فرانس (ماري لي‌لاي)، ليندسي مارشال (مادر ماركوس و جيسن)، فرانكي و جرج مك‌لارن (ماركوس و جيسن دوقلو).
تهيه‌كنندگان:‌ ايستوود، كاتلين كندي، رابرت لورنز، استيون اسپيلبرگ و ...،
ژانر:‌ درام فانتزي.
محصول 2010 آمريكا، 129 دقيقه.

خلاصه داستان داستاني درباره سه آدم كه به طرق مختلف با مرگ روبه‌رو مي‌شوند. جرج يك كارگر آمريكايي است كه ارتباط خاصي با دنياي مردگان دارد. ماري در آن‌سوي دنيا يك ژورناليست فرانسوي است كه به‌واسطه تجربه‌اي تا سرحد مرگ پيش مي‌رود و بعد از آن زندگي‌اش دستخوش تغيير مي‌شود. در لندن هم دانش‌آموزي در يك سانحه رانندگي برادر دوقلويش را از دست مي‌دهد. اين سه نفر در راه يافتن واقعيت با يكديگر برخورد مي‌كنند و زندگي‌شان دستخوش تحولي شگرف مي‌شود.

توليد 1- فيلم‌نامه پيتر مورگن ابتدا در ماه مارس 2008 توسط كمپاني دريم وركز خريداري شد. استيون اسپيلبرگ در مقام يكي از مجريان طرح پروژه از پايان فيلم‌نامه ابتدايي راضي نبود و آن را ضدتماشاگر مي‌دانست. از اينرو مورگن پايان تاثيرگذارتري نوشت ولي در نهايت همان پايان اصلي ضميمه فيلم‌نامه نهايي شد. حقوق فيلم‌نامه يك‌بار به كمپاني پارامونت پيكچرز واگذار شد ولي دوباره به دريم‌وركز برگشت و اين كمپاني با كلينت ايستوود وارد مذاكره شد تا كارگرداني فيلم را برعهده گيرد. ايستوود در ماه نوامبر 2008 قرارداد همكاري را امضا كرد. تا انتخاب مت ديمن در سال 2009، فيلم‌نامه زيرنظر بخش توليدي مال‌پاسو به مالكيت ايستوود مورد بازنويسي و پرداخت نهايي قرار گرفت. ايستوود مجذوب اين فيلم‌نامه شد چون شيفته كارگرداني يك تريلر ماوراء الطبيعي بود و شيوۀ پيتر مورگن در برگرداندن وقايع واقعي به داستان را مي‌پسنديد.
2- انگليس به‌خاطر مشوق‌هاي مالياتي (tax incentive: تخفيف‌هاي مالياتي به منظور دست‌يابي و ترويج هدف‌هاي موردنظر) به عنوان مركز توليد فيلم در نظر گرفته شد و انجمن فيلم انگليس مخارج توليد را تامين كرد. با اين حال فيلم‌برداري در لوكيشن‌هاي مختلفي از سه كشور انجام شد. جلساتي از فيلم‌برداري در هتل قديمي Belle Epoque انجام شد كه در دهكده‌اي نزديك منطقه كوهستاني شاموني (در شرق فرانسه) قرار دارد. ساختمان هتل براي فيلم‌برداري فصل‌هاي ميان سِسيل دي فرانس و مارته كلر بدل به يك مركز درماني سوئيسي شد. در طول فيلم‌برداري يك كمربند حفاظتي در اين منطقه ايجاد شد تا از ورود ساكنان محلي و عكاسان پاپاراتزي سر صحنه جلوگيري به عمل آيد. در اين ايام فقط شهردار شاموني براي ديدار كوتاهي با ايستوود وارد اين منطقه شد. بعد از آن گروه توليد فيلم براي چهار روز در پاريس به كارش ادامه داد.
3- در اولين هفته ماه نوامبر توليد به لندن منتقل شد و فيلم‌برداري به مدت سه هفته در لوكيشن‌هايي مانند برموندزي و وال‌وورث انجام شد. بعد از فيلم‌برداري اين بخش‌هاي فيلم بود كه پروژه به‌طور موقت تعطيل شد تا مت ديمن در فيلم ديگري بازي كند. 12 ژانويه 2010 فيلم‌برداري از سر گرفته شد و ايستوود طي سه روز فصل‌هاي دي فرانس در جزيره ماوي (دومين جزيره بزرگ هاوايي) را فيلم‌برداري كرد. در 13 ژانويه صحنه‌هاي مربوط به فرانت استريت شهر لاهينا گرفته شد كه صدها نفر روي آن كار كردند. اين خيابان از بعدازظهر روز قبل بسته شد و عبور و مرور وسايل نقليه در آن ممنوع شد.

کلینت استیوود کارگردان در کنار استیون اسپیلبرگ تهیه کننده Hereafter

4- بقيه مراحل توليد در منطقه خليج سن‌فرانسيسكو پيگيري شد. در 19 ژانويه فصل‌هاي مربوط به تير خوردن مت ديمن در تصفيه‌خانه كارخانه‌اي در كراكت كاليفرنيا فيلم‌برداري شد. فيلم‌برداري در اين لوكيشن تا پايان كار اعلام نشد چون ترس آن مي‌رفت كه جمعيت زيادي براي تماشا جمع شوند. در 29 ژانويه گروه توليد دوباره روانه لندن شد تا آخرين صحنه‌هاي مت ديمن گرفته شود. در سوم فوريه هم صحنه‌هاي موزه چارلز ديكنز گرفته شد.

5- جلوه‌هاي ويژه بصري فيلم توسط كمپاني اسكن‌لاين وي‌اف‌ايكس انجام شد. در مجموع 169 جلوه ويژه طراحي و ساخته شد كه فصل كليدي و مهم آن خلق سونامي بود. اين نماهاي «پرآب» كاملا با جلوه‌هاي رايانه‌اي توليد شدند. يكي ديگر از جلوه‌هاي مهم فيلم «جلوه آخرتي» نام دارد كه زندگي پس از مرگ را در لحظات كوتاهي مقابل ديدگان تماشاگران قرار مي‌دهد.

مت دیمون در Hereafter

واكنش منتقدان نقدهاي مثبت و منفي مختلفي بر فيلم نوشته شده است. در سايت راتن توميتوز 59 درصد از نقدها مثبت بوده و در سايت متاكريتيك امتياز 56 درصد براي فيلم حاصل شده است. نظر برخي از منتقدان برجسته از اين قرار است:
• ميك لاسل/ سن‌فرانسيسكو كرانيكل: جالب‌ترين و ارزشمندترين عنصر فيلم نگاه ملكوتي و شكوهمند ايستوود و فهم همه جانبه و همدردانه او از دردورنج و رفعت‌وجلال زندگي زميني است.
• راجر ابرت/ شيكاگو سان‌تايمز: يك فيلم تماشايي و فوق‌العاده براي آدم‌هاي خردمندي كه به‌طور طبيعي درباره اتفاقات و جريانات بعد از مرگ كنجكاوي مي‌كنند.
• كنت توران/ لس‌آنجلس تايمز: به اين مي‌گويند فيلم‌سازي بي‌سروصدا ولي مقتدرانه و موثر؛ فيلم‌سازي كه باور دارد هيچ‌ چيزي مهم‌تر از داستاني نيست كه بايد روايت شود.
• اي. او. اسكات/ نيويورك تايمز: يكي از دلايل موفقيت و تاثيرگذاري فيلم اين است كه مي‌تواند با قدرتش شكاكان و ترديدكنندگان را روح‌زده كند، زودباوران را گيج كند و هر كسي در اين ميان را مجذوب نمايد.
• كلاديا پوگ/ يواس‌اي تودي: فيلم به آرامي در مرگ، سوگ و ماتم‌زدگي كاوش مي‌كند و به‌گونه‌اي غيرمنتظره و عميق تماشاگرش را متاثر مي‌‌سازد.
• جي. هوبرمن/ ويليج ويس: «زندگي پس از مرگ» در كارنامه ايستوود وصله ناجوري است. ساختار داستاني فيلم واقعا نامعقول است.

در حواشي • فيلم‌برداري در ماه دسامبر 2009 براي يك ماه متوقف شد چون مت ديمن بايد در فيلم «كميته بررسي» (2011) بازي مي‌كرد.
• بخش اصلي فيلم‌برداري از ماه اكتبر 2009 تا فوريه 2010 به طول انجاميد و كار در لوكيشن‌هاي مختلفي در لندن، سن‌فرانسيسكو، پاريس و هاوايي دنبال شد. 


Hakem